η κ. Σταυροπούλου-Γάτση στο Αντίρριο παρουσιάζοντας την πορεία εργασιών στο Αρχαίο Θέατρο |
Την ευθύνη των ανασκαφών έχει η ΛΣΤ ΕΠΚΑ το έργο της οποίας παρουσίασε η αρχαιολόγος κα. Μαρία Σταυροπούλου-Γατση.
με θέα τον Πατραϊκό κόλπο αποκαλύπτεται τμήματα της Αρχαίας Μακύνειας |
Για τα Ευρήματα στον άξονα της Ιόνιας Οδού: Τμήμα Αντίρριο – Χάλκεια την παρουσίαση έκανε η αρχαιολόγος Σαράντη Φωτεινή
Οι εργασίες κατασκευής της Ιονίας Οδού οι οποίες ξεκίνησαν στην Αιτωλοακαρνανία το 2009 έχουν έως σήμερα αποκαλύψει πολλά ενδιαφέροντα νέα στοιχεία για γνωστές και άγνωστες αρχαίες εγκαταστάσεις.
Στο νοτιότερο τμήμα του έργου τα σημαντικότερα από αυτά επικεντρώνονται βόρεια του Αντιρρίου και ειδικότερα στην περιοχή Μολυκρείου – Μακύνειας, όπου έχουν εντοπιστεί αποσπασματικά τμήματα ενός τουλάχιστον άγνωστου προϊστορικού οικισμού.
Επίσης ερευνάται ένα μεγάλο και ιδιαίτερα χαρακτηριστικό τμήμα οικισμού κλασικών – ελληνιστικών χρόνων που πιθανότατα ανήκε στην αρχαία πόλη Μακύνεια και έχουν ανασκαφεί αγροικίες ρωμαϊκών – παλαιοχριστιανικών χρόνων στην περιφέρειά της.
Στην περιοχή της κοιλάδας της Γαβρολίμνης βορειότερα και στις νότιες – νοτιοδυτικές παρυφές της, έχουν μέχρι τώρα ερευνηθεί νέα μεγάλα συγκροτήματα του ήδη γνωστού οικισμού των ΜΕ – ΥΕ χρόνων, τα οποία συμπληρώνουν σημαντικά την εικόνα του, καθώς και μεμονωμένα κτίρια των ύστερων κλασικών και ελληνιστικών χρόνων, ενώ από κλιβάνους διαφόρων εποχών τεκμηριώνεται η λειτουργία κεραμικών εργαστηρίων.
Για τα νομισματικά ευρήματα Μολυκρείου και Μακύνειας ανακοίνωση έγινε από τους αρχαιολόγους Σιδηρόπουλος Κλεάνθης και, Αλεξοπούλου Γεωργία Ζ. της ΣΤ΄ ΕΠΚΑ
καλά διατηρημένο το πηγάδι που αποκαλύφθηκε |
Η ανακοίνωση στοχεύει στην παρουσίαση των νομισματικών ευρημάτων από σωστικές ανασκαφές της οικείας εφορίας σε θέσεις των αρχαίων πόλεων Μακύνεια και Μολυκρικό Ρίο, από την αιτωλική δηλ. ακτή της εισόδου στον Κορινθιακό κόλπο.
Η επίκαιρη γεωγραφική θέση προκάλεσε σειρά εναλλασσόμενων πολιτικών εξαρτήσεων από τους αρχαϊκούς χρόνους που θα καταλήξει στην ένταξη και των δυό πόλεων στους ασφυκτικούς κόλπους της Αιτωλικής Συμπολιτείας. Η ρωμαϊκή κατάκτηση αρχικά και κατόπιν ο συνοικισμός της Νικόπολης άλλαξε ριζικά τον χάρτη της περιοχής, οδηγώντας σε δημογραφική συρρίκνωση και από-αστικοποίηση της περιοχής.
η αποκάλυψη τμήματος της Αρχαίας Μακύνειας,θα έχει τη τύχη του αντίστοιχου οικισμού,του Μολυκρικού Ρίου ; |
Το ενδιαφέρον της Κορίνθου για την περιοχή, η μακεδονική επιρροή και ο αιτωλικός εναγκαλισμός μεταφράζονται σε ανάλογα ποσοστά νομισμάτων, όταν η πελοποννησιακή γεωγραφική γειτνίαση μάλλον υποαντιπροσωπεύεται.
Ανέλπιστη η απουσία της κοντινής γεωγραφικά αλλά εχθρικής Ακαρνανίας και της δυτικής Ελλάδος γενικά, παρά την κομβική θέση των συγκεκριμένων πόλεων στους εμπορικούς δρόμους διαχρονικά. Η συνεισφορά των νομισμάτων στη χρονολόγηση των κατασκευαστικών ή επισκευαστικών φάσεων επιμέρους οικοδομημάτων περιγράφει την πορεία τους στο χρόνο με καθαρότερες γραμμές και δίνει στην οικονομική ιστορία των πόλεων μια στέρεα βάση.
Στο πλαίσιο του συμποσίου παρουσιάσεις έγιναν για
Ανασκαφικές έρευνες στον άξονα της “Ιονίας Οδού”, τμήμα Κουβαράς – Μενίδι Ν. Αιτωλοακαρνανίας από τη Χαβέλα Κωνσταντούλα
Καλυδώνα-Αλίκυρνα-Πλευρώνα-Σταμνά: Οι τελευταίες έρευνες στο πλαίσιο κατασκευής της Ιόνιας και της Παραϊόνιας οδού από τη Βικάτου Ολυμπία
Ο ναός του Απόλλωνα στο Άκτιο Αιτωλοακαρνανίας από Τριάντη Αλίκη-Ισμήνη
Οι σχέσεις της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας με τα Βαλκάνια κατά την Εποχή του Χαλκού ηταν το αντικείμενο της παρουσίασης του κ. Τσώνου Άκη από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Μεταξύ άλλων επισημαίνεται πως οι αυξανόμενες κατά τα τελευταία χρόνια ανασκαφές στον δυτικό κορμό της Στερεάς Ελλάδας έχουν αποδώσει σημαντικά ευρήματα που συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση του χαρακτήρα της συγκεκριμένης περιοχής κατά την Εποχή του Χαλκού και ιδιαίτερα κατά την ύστερη μυκηναϊκή φάση της, οπότε και αναδεικνύεται ο σημαντικός περιφερειακός ρόλος της περιοχής με την ανάπτυξη μείζονων και ελάσσονων κέντρων.
Στόχος της παρούσας ανακοίνωσης είναι η
ανάδειξη των πολιτιστικών στοιχείων που συνδέουν την περιοχή όχι με τις πολιτισμικές εξελίξεις στο Αιγαίο, αλλά με τους σύγχρονους βαλκανικούς πολιτιστικούς ορίζοντες, έτσι όπως αυτά διαγράφονται μέσα από τα ήδη δημοσιευμένα ευρήματα του υλικού πολιτισμού (ταφικά έθιμα, ομάδες κεραμικής, μεταλλοτεχνία κτλ.). Επιπλέον, τα αρχαιολογικά στοιχεία/δεδομένα ερμηνεύονται πάντοτε σε συνάρτηση με τη γεωμορφολογία και τη σημαίνουσα γεωγραφική θέση της περιοχής, η οποία αποτελεί όχι μόνο κομβικό τμήμα ενός ευρύτερου θαλάσσιου δικτύου στον άξονα Βορά–Νότου και Ανατολής–Δύσης, αλλά ταυτόχρονα εξυπηρετεί και ένα διευρυμένο δίκτυο χερσαίας επικοινωνίας, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την ανταλλαγή ιδεών και προϊόντων μεταξύ του Αιγαίου και των Δυτικών Βαλκανίων μέσω του Ιονίου Πελάγους, καθορίζοντας την πολιτιστική φυσιογνωμία της Δυτικής Στερεάς ως μίας περιοχής με σαφείς πολιτισμικές επαφές τόσο από το Αιγαίο όσο και με τις σύγχρονες βαλκανικές εξελίξεις.