Οι δικοί μας ήρωες στο «ΟΧΙ»

 

«Όσο θυμόμαστε τα πρόσωπά τους, η Ιστορία παραμένει ζωντανή μέσα μας.»

Οι δικοί μας ήρωες στο «ΟΧΙ»

Το έπος του 1940 δεν γράφτηκε μόνο στα βουνά της Πίνδου· γράφτηκε στις καρδιές και τις ψυχές των ανθρώπων μας, εκείνων που άφησαν σπίτια, οικογένειες και καθημερινότητα για να υπερασπιστούν την πατρίδα. Το «ΟΧΙ» δεν ήταν μια απλή λέξη· ήταν πράξη πίστης, αξιοπρέπειας και αυταπάρνησης.

Στις 28 Οκτωβρίου 1940 η Ελλάδα στάθηκε όρθια απέναντι στον φασισμό και την τυραννία. Οι δικοί μας άνθρωποι – παππούδες, προπάπποι, γείτονες και συγγενείς – φόρεσαν τη στολή του στρατιώτη με την αποφασιστικότητα του ανθρώπου που δεν έχει περιθώριο να χάσει την ελευθερία του. Περπάτησαν μέσα σε χιόνια και λάσπες, πολέμησαν πεινασμένοι, τραυματίστηκαν, μα δεν λύγισαν.

Οι γυναίκες της υπαίθρου και των πόλεων έγιναν σιωπηλές ηρωίδες: κουβαλούσαν πολεμοφόδια, έντυναν, ζέσταιναν, φρόντιζαν, προσεύχονταν. Τα παιδιά μεγάλωναν πρόωρα, μαθαίνοντας τι θα πει θυσία. Ολόκληρος ο λαός έγινε ένας ζωντανός στρατός που πάλευε όχι μόνο με όπλα, αλλά με ψυχή.

Το «ΟΧΙ» ήταν η δική μας υπόσχεση στην ιστορία: ότι η Ελλάδα, μικρή αλλά περήφανη, δεν παραδίδει την ψυχή της. Το τίμημα ήταν βαρύ, μα η παρακαταθήκη μεγάλη. Οι ήρωές μας δεν είναι απλώς μορφές κλεισμένες σε φωτογραφίες· είναι κομμάτι της ταυτότητάς μας.

Σήμερα, τιμούμε εκείνη τη γενιά που στάθηκε πιο ψηλά από τον φόβο. Αναλογιζόμαστε την ευθύνη να κρατήσουμε ζωντανές τις αξίες για τις οποίες αγωνίστηκαν: την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, τον σεβασμό στην πατρίδα και στον άνθρωπο.

Ανάμεσα στους ήρωες αυτούς ξεχωρίζουν και οι δικοί μας άνθρωποι: ο Διονύσης Αγγελόπουλος, ο Θανάσης Αγγελόπουλος και ο Γιάννης Κουμπουρλής (Παππά Γιάννης), που με πίστη και ανδρεία στάθηκαν στο καθήκον, κουβαλώντας στις πλάτες τους την τιμή του τόπου μας.

 Πολέμησαν και οι τρείς  στη Μάχη στο Καλπάκι. Στις αφηγήσεις τους –που έμοιαζαν περισσότερο με ζωντανές εικόνες παρά με απλές μνήμες– περιγράφονται η ορμή  ,το πάθος ,η αψήφηση των κινδύνων για τη νικηφόρα έκβαση της προσπάθησας τους. Οι διηγήσεις τους δραματοποιούνται όταν μας περιγράφουν την απογοήτευση και τη θλίψη για την οπισθοχώρηση ,τη διάλυση του τάγματος στην και την εξαντλητική πεζοπορία μέχρι το Αντίρριο, στιγμές σκληρές και ηρωικές μαζί, που σημάδεψαν τη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς.

Αθάνατοι οι ήρωες του '40. Αθάνατο το «ΟΧΙ» που συνεχίζει να μας δείχνει τον δρόμο.

Το «ΟΧΙ» εκείνης της γενιάς δεν μένει μόνο στις σελίδες των βιβλίων· γίνεται παράδειγμα και πυξίδα για το σήμερα. Μας θυμίζει πως η ελευθερία δεν είναι δεδομένη, αλλά κερδισμένη – και πως το χρέος της δικής μας γενιάς είναι να συνεχίσει να στέκεται όρθια απέναντι σε κάθε μορφή φόβου ή υποταγής. Έτσι οι ήρωες του '40 δεν μένουν απλώς στη μνήμη· ζουν μέσα στη στάση και την αξιοπρέπεια των απογόνων τους.

Φωτογραφία: Ο Θανάσης Αγγελόπουλος, ο «όρθιος της φωτογραφίας», μαζί με τους συγχωριανούς του, Διονύση Αγγελόπουλο και Γιάννη Κουμπουρλή  όπως τους γνώριζε ο τόπος μας, λίγο πριν φτάσουν  στο μέτωπο.

Πριν περάσουν στη λήθη των χρόνων, οι μορφές αυτές μας θυμίζουν ότι οι ήρωες δεν βρίσκονται μόνο στα βιβλία της ιστορίας, αλλά και μέσα στα δικά μας σπίτια, στις ρίζες και στη μνήμη του τόπου.

Τιμή στους δικούς μας ήρωες

• Θανάσης Αγγελόπουλος – Πολέμησε στη Μάχη στο Καλπάκι· επέστρεψε ύστερα από την οπισθοχώρηση, κουβαλώντας βαθιά χαραγμένες τις μνήμες του πολέμου.
• Διονύσης Αγγελόπουλος – Πολέμησε στη Μάχη στο Καλπάκι. Από τους νέους που επιστρατεύθηκαν για την υπεράσπιση της πατρίδας, παράδειγμα γενναιότητας και αφοσίωσης.

• Γιάννης Κουμπουρλής (Παππά Γιάννης) – Πολέμησε στη Μάχη στο Καλπάκι. Παρών στο καθήκον με πίστη και ευθύνη, από τις μορφές που τίμησαν τον τόπο μας.

• Τάκης Κατσαούνης – Πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας. Δεν γύρισε ποτέ από το μέτωπο· το όνομά του γράφτηκε στη μεγάλη σιωπηλή μνήμη των πεσόντων.
• Γιάννης Σίψας-Τσεκούρας – Πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας. Ένας από εκείνους που έμειναν για πάντα στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας, θυσία για την ελευθερία.

• Σπύρος Ασημακόπουλος – Πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας. Επέστρεψε βαριά τραυματισμένος, φέροντας στο σώμα και στο πρόσωπό του τα σημάδια της μάχης και του χρέους.

Αθάνατοι οι ήρωες του '40. Αθάνατο το «ΟΧΙ» που συνεχίζει να μας δείχνει τον δρόμο.