βαρβαρότητα και παπαγάλοι
· …. κακόμοιρε Κορνήλιε τι σου μελλε να πάθεις… Που να το φανταζόταν ο Καστοριάδης ότι αυτός, ένας παλιός τροτσκιστής, που διαφώνησε με τους συντρόφους του (παλιά ανάμεσά τους και ο Ανδρέας Παπανδρέου) για να κάνει διαφορετικού τύπου κριτική στο σοβιετικό καθεστώς και να εμπνεύσει τον αντιεξουσιαστικό Μάη του 68, ότι το σύνθημά του, ο τίτλος της οργάνωσης και του περιοδικού του, το «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα», 12 χρόνια μετά το θάνατό του θα γινόταν σε αυτή την περίεργη χώρα υπόκρουση μιας ευρωεκλογικής αναμέτρησης, ότι θα ακουγόταν σε αλαλάζουσες διαδηλώσεις στις επαρχιακές πλατείες και θα ετύγχανε σχολιασμού, στα σοβαρά…….. Ποτέ μη λες ποτέ…
· Την ίδια ώρα επιστρατεύονται οι παπαγάλοι οι χώματος πράσινου και να δείξουν τι άλλο απ το ότι δεν υπάρχουν μόνο αυτοί ,πράσινοι, γαλάζιοι, κόκκινοι, εμπριμέ, η κάθε αυλή εξουσίας έχει και τους δικούς της αυτό είναι το μήνυμα και πρέπει να το εμπεδώσουμε ως λαός.
· Την Κυριακή ψηφίζουμε για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, όλη όμως η προεκλογική δραστηριότητα εξαντλήθηκε για το εσωτερικό πολιτικό μέτωπο ,καμιά ουσιαστική κουβέντα, καμία ενημέρωση, κανένας ουσιαστικός διάλογος για το που θέλουμε να οδηγηθεί η Ευρώπη, αν θα οδηγηθεί στην εμβάθυνση της εσωτερικής συνοχής της ,αν θα υπάρχει ουσιαστική απάντηση στην οικονομική κρίση για τους πολίτες της κλπ. Τα πάντα σε αυτή τη χώρα για να στηριχθεί ένα συστημα που έχει εξαντλίσει τα όριά του….
Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι είναι χειρότερο: να σε κυβερνάνε γόνοι πολιτικών δυναστειών σαν τους Κωστίκα και Γιωρίκα, βαλκάνιοι πολιτικάντηδες τύπου Βουλγαράκη, Παυλίδη και άλλων, εγωπαθείς καραγκιόζηδες τύπου Μπερλουσκόνι, «ξαναγεννημένοι χριστιανοί» γελαδάρηδες τύπου Μπούς, ή λαοπρόβλητοι ναρκισιστές τσαρλατάνοι σαν τον Τσάβεζ; Δυσκολεύομαι να διαλέξω. Ξέρω όμως ότι μια δημοκρατία είναι άρρωστη όταν δεν είναι ο ψηφοφόρος που θέλει να μοιάσει στον πολιτικό, αλλά ο πολιτικός στον ψηφοφόρο.
· …. κακόμοιρε Κορνήλιε τι σου μελλε να πάθεις… Που να το φανταζόταν ο Καστοριάδης ότι αυτός, ένας παλιός τροτσκιστής, που διαφώνησε με τους συντρόφους του (παλιά ανάμεσά τους και ο Ανδρέας Παπανδρέου) για να κάνει διαφορετικού τύπου κριτική στο σοβιετικό καθεστώς και να εμπνεύσει τον αντιεξουσιαστικό Μάη του 68, ότι το σύνθημά του, ο τίτλος της οργάνωσης και του περιοδικού του, το «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα», 12 χρόνια μετά το θάνατό του θα γινόταν σε αυτή την περίεργη χώρα υπόκρουση μιας ευρωεκλογικής αναμέτρησης, ότι θα ακουγόταν σε αλαλάζουσες διαδηλώσεις στις επαρχιακές πλατείες και θα ετύγχανε σχολιασμού, στα σοβαρά…….. Ποτέ μη λες ποτέ…
· Την ίδια ώρα επιστρατεύονται οι παπαγάλοι οι χώματος πράσινου και να δείξουν τι άλλο απ το ότι δεν υπάρχουν μόνο αυτοί ,πράσινοι, γαλάζιοι, κόκκινοι, εμπριμέ, η κάθε αυλή εξουσίας έχει και τους δικούς της αυτό είναι το μήνυμα και πρέπει να το εμπεδώσουμε ως λαός.
· Την Κυριακή ψηφίζουμε για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, όλη όμως η προεκλογική δραστηριότητα εξαντλήθηκε για το εσωτερικό πολιτικό μέτωπο ,καμιά ουσιαστική κουβέντα, καμία ενημέρωση, κανένας ουσιαστικός διάλογος για το που θέλουμε να οδηγηθεί η Ευρώπη, αν θα οδηγηθεί στην εμβάθυνση της εσωτερικής συνοχής της ,αν θα υπάρχει ουσιαστική απάντηση στην οικονομική κρίση για τους πολίτες της κλπ. Τα πάντα σε αυτή τη χώρα για να στηριχθεί ένα συστημα που έχει εξαντλίσει τα όριά του….
Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι είναι χειρότερο: να σε κυβερνάνε γόνοι πολιτικών δυναστειών σαν τους Κωστίκα και Γιωρίκα, βαλκάνιοι πολιτικάντηδες τύπου Βουλγαράκη, Παυλίδη και άλλων, εγωπαθείς καραγκιόζηδες τύπου Μπερλουσκόνι, «ξαναγεννημένοι χριστιανοί» γελαδάρηδες τύπου Μπούς, ή λαοπρόβλητοι ναρκισιστές τσαρλατάνοι σαν τον Τσάβεζ; Δυσκολεύομαι να διαλέξω. Ξέρω όμως ότι μια δημοκρατία είναι άρρωστη όταν δεν είναι ο ψηφοφόρος που θέλει να μοιάσει στον πολιτικό, αλλά ο πολιτικός στον ψηφοφόρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου